duminică, 24 ianuarie 2010

24.01.2010 10:03

Εξι ολοκληρα χρονια θεματογραφιας, απο τον καραιβικο.
Και καπου σε αυτο το σημειο ,εχω την αισθηση οτι πρεπει να κανω μια κριτικη των θεματων μου.
Νομιζω οτι 2-3 ατομα (σημερινους θεματογραφους) ειναι που τους θεωρω εξαιρετικους.
Αλλα ημουν εγω αυτος, που χειριστικα καλυτερα, θα ελεγα με εξαιρετικο σασπενς
την θεματολογικη πλοκη.
Η θεματολογια μου, με πολλους χαρακτηρες, με μεγαλη γκαμα.
Θεματα με εξαιρετικη λεπτομερεια, ευαισθητη ψυχολογια, αβιαστη γραφη, ατμοσφαιρικο σκηνικο.
Θεματα προκλητικα και αδυσωπητα, που εδωσαν την δικια τους χροια στην ενοτητα καφενειο και οχι μονο.
Θεματα γεματο απο ηθικο παθος,πνευματικα και φιλοσοφικα ερωτηματα, που αντισταθμιζουν τις προβλεψεις πολλων χρηστων.
Ο κλασικος καραιβικος με κατι παραπανω:
Ο παλιος μαιτρ που αναπτυσει συνεχως νεες τεχνικες, για μια νεα καφενιακη συλλογικη ιδεα.
Ολοι ξερετε τον τροπο γραφης μου.
Που στην αρχη μοιαζει, με πλατυ ποταμι που αλλοτε κυλαει ησυχα,
και αλλοτε μετατρεπεται ξαφνικα σε ορμητικο καταραχτη.
Θα ελεγα οτι ειμαι ο μαστορας της αφηγησης.
Οπως επισης νομιζω οτι η θεματογραφια μου υπερβαινει τις προσδοκιες σας.
Το σιγουρο ειναι οτι εχω το χαρισμα να σας κραταω καθηλωμενους και διψασμενους,
ως την επομενη πλοκη που θα αναρτησω.
Ειναι μερες που ειμαι σε πολυ μεγαλη φορμα, και αυτο ακομα δεν το εχω εκμεταλλευτει στο επαρκο..
Ισως γιατι ξερω, οτι δεν εχω να κανω με απαιτητικο κοινο.
Ισως επειδη νομιζω, οτι το κοινο στην πλειοψηφια τους ειναι αμορφωτο.
Ισως γιατι ειναι χαβαλεδες, και τους αρεσει να ασχολουνται με τα χαβαλετζιδικα.
Κατα καιρους πασχω απο αυπνιες, αυτο το εγραψα και στο προτελευταιο ποστ.
Πιστευω οτι δεν σας ξαφνιαζει αυτο ε?
Μα το ειπε και προχτες, η Ποπη Τσαπανιδου στην εκπομπη της.
Το 65% των ελληνων πασχουν απο αυπνιες.
Τα ποστ  μου, μεχρι και την επικαιροτητα προλαβαινουν.λολ
Τους προλαβαινω γιατι, το notepad το εχω συνεχεια ανοιχτο, και οτι μου σκαρφιστει στο μυαλο, αρχιζω και το γραφω.
Οταν ο υπνος δεν λεει να ερθει, λεω τις ιστοριες που εγραψα στον εαυτο μου, καθως βρισκομαι ξαπλωμενος στο σκοταδι,
και τις γραφω στο μυαλο μου ,οπως θα εκανα σε ενα κομματι χαρτι η σε εναν επεξεργαστη κειμενου.
Συχνα γυριζω πισω, και αλλαζω λεξεις, προσθετω σκεψεις,διαγραφω προτασεις, και νοικοκυρευω το κειμενο.
Καθε νυχτα ξεκινω απο την αρχη, και προχωρο ολο και πιο περα πριν  με παρει ο υπνος.
Μπορει ολο αυτο να φαινεται παρανοικο, αλλα πιστεψτε με ειναι καταπραυντικο.
Και οσο για σκοτωνεις την ωρα σου, μπροστα του το μετρημα προβατων, δεν πιανει μπαζα.
Κατα την κριση της αυπνιας μου, ειχαν φανερωθει, πολλες ιστοριες και εμπνευσεις, επειδη οι ωρες ηταν ξαγρυπνες και ατελιωτες.
Αν θα με ρωτουσατε ποτε, ποιο ειναι το αγαπημενο μου θεμα?
Ειλικρινα δεν θα ηξερα να σας απαντουσα.
Και αν το εκανα αυτο σιγουρα θα αδικουσα καποιο απο αυτα.
Νομιζω οτι τα περισσοτερα ειναι εξαιρετικα.
Σε αυτο το σημειο θα ηθελα να σημειωσω οτι, απο τον πρωτο κιολας χρονο, νομιζα οτι ειχε εξαντληθει η θεματολογια μου.
Αλλα ο μαεστρος της υπαινεκτικης, ο μαεστρος της ειρωνικης αποστασιοποιημενης γραφης, εμαθε να ξεχωριζει τις θετικες και τις αρνητικες σκεψεις,
και να υιοιθετει ανοιχτα και με παθος, τα ποστ που υπερασπιζεται.
Φανταζομαι οτι εχω ενα πιστο αναγνωστικο κοινο, το οποιο και εχω κερδισει σε ολα αυτα τα χρονια.
Σας διαβεβαιω οτι θα ειμαι παντα κοντα σας, με ποστ ποιοτητας και θα συνεχισω την προσπαθεια, με ευαισθησια, υπευθυνοτητα και σεβασμο προς ολους τους αναγνωστες.
Πλην τους υβριστες.
Πλην ολους αυτους τους δηθεν, που ο ιντερνετικος σκοπος τους, εχει κυριευθει απο ζηλο και εναν εθισμο.
Πλην ολους αυτους που η ανασφαλεια τους, και η προσωπικότητα τους περιοριζεται σε λιγα byte μνημης.
Πλην ολους αυτους, που σκοπος τους ειναι να με υποβαθμιζουν, φοβουμενοι μηπως τους φαω καμια γκομενα.
Ε ναι.. Γιατι οι περισσοτεροι που μου την μπαινουν, εχουν περασει απο το σταδιο της ερωτικης απογοητευσης πρωτα.
Ειμαι σιγουρος, οτι οποιαδηποτε ατομικη πεποιθηση προσλαμβανει ανυπολογιστες διαστασεις, απο την στιγμη που θα βρεθει
ενα δευτερο ανθρωπινο πλασμα να την ενστερνιστει.
ΑΑΑΑΑΑΑ...
Και κατι τελευταιο που ξεχασα να αναφερω.
Πολλοι λενε... Πολυ μεγαλο θεμα βρε αδερφε και βαριεμαι να το διαβασω ολο.
Ετσι εφτασαν στο σημειο να μου υποδεικνυουν τους περιορισμους που ισχυουν, οσο για την αφηγηση, οσο και για το μεγεθος του κειμενου.
Αυτα ειναι τα καποια δηθεν επιχειρηματα.
Καποιοι αλλοι ειπαν, οτι το κειμενο δεν ειναι πειστικο, η οτι ειναι προιον υποκλοπης, χωρις να αποδυκνυουν κατι παραπανω ομως.
Ειναι θεμα μορφωσης και ανατροφης, τοσα ξερουν τοσα λενε.
Το θεμα ομως  το εψαξα.
Και καταληγω στο εξης συμπερασμα.
Τοσο στην τροπικη οσο και στην ευκρατη ζωνη του πλανητη, υπαρχουν ανθρωποι που ξαγρυπνουν την μιση νυχτα,
ανιστορωντας ο ενας στον αλλον παραμυθια της χαλιμας.
Στο κατω κατω στην δικια μου περιπτωση, προκειται μονο για μερικα ποστακια, με μερικες μερες αναπαυλα.
Οσον αφορα για την υπομονη των αναγνωστων, οτι εχει σχεση με την αφηγηση.
Θα πρεπει να θεωρηθει δεδομενο, οτι τα ποστ μου  ειναι πραγματι ενδιαφερ(ω)ν.
Αυτο αποτελει αναγκαια προυποθεση.
Εαν δεν τα θεωρουσα ενδιαφερ(ω)ν δεν θα καθομουν ποτε να τα γραψω.
Μην νομιζετε οτι ο καραιβικος ειναι αποκυημα μιας διεστραμμενης φαντασιας, αλλα και ουτε γεννημα της ομιχλης του βορρα.
Ειμαι υπαρκτος-γοητευτικος-σημαινων-φευγαλεος-και μυστηριωδης μεσα σε απολυτη σιωπη.
Και ετσι πρεπει να ειναι..

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu