luni, 8 martie 2010

08.03.2010 17:30

Ω Θεε!!!

Με αφορμη την γιορτη της γυναικας.

Ω Θεε!!

Ποσες φορες διαβασα αυτη την φραση, και ποσες φορες ακομα θα την διαβασω.

Πριν αρχισω να γραφω το θεμα μου, θελω να κανω μια επισημανση.

Σημερα ειναι η γιορτη της γυναικας.

Ειναι η μερα που η μια γυναικα, ζηλευει πιο πολυ την αλλη.

Ναι βρε.

Το πρωτο πραγμα που κανουν, ειναι να ρωτησουν τι δωρο τους αγορασε ο αντρας τους.

Και το δευτερο. Ποσο το αγορασε μαρη?

Οσο για τους ανδρες, μια συμβουλη.

Το δωρο να το δωσετε οσο πιο πρωι γινεται, μην το εχει και αγχος ολη μερα.

Να ειστε σιγουροι θα ειναι διπλη η ανταμοιβη σας.

Αν το δωσετε βραδυ, σας βλεπω νωρις για υπνο.

Λοιπον στο θεμα μας.

Γυναικα. Απο που να αρχισω και που να τελειωσω?

Δεν ακουγεται ομορφη λεξη? Ειμαι σιγουρος οτι καποιοι την ονομαζουν διαβολικη.

Δεν ξερω αν εχουν δικιο η αδικο, και ουτε με ενδιαφερει.

Ξερετε τι με ενδιαφερει?

Τι κερδισε και τι εχασε στο περασμα των αιωνων?

Ω Θεε!!

Μεγαλο ερωτημα αυτο.

Οι κινεζοι λενε. Ο μισος ουρανος ειναι για τις γυναικες. (κινεζικες μαλακιες).

Κανονικα δεν πρεπει να γραφω αυτα εδω μεσα, γιατι μου κλεβετε τις ιδεες ε.

Με λιγα λογια σας ανοιγω τα ματια. Αλλα δεν βαριεσαι.

Ερωτημα.

Τι πετυχε μεχρι τωρα η γυναικα, για να γιορταζει αυτη την μερα?

Κερδισε τον αυτοσεβασμο της, την αισιοδοξια της,  την κοινωνικοτητα της, την ελευθερια της να μπορει να ξεχωριζει μεσα στο πληθος.

Οι ανδρες να την πλησιαζουν  ζητωντας, κατανοηση, σεξ, και γενναιοδωρια,

και ακριβως για αυτο πρεπει να προσεχει πολυ την συμπεριφορα της, γιατι μπορει να  παρουν αερα τα μυαλα της  και να χασει τελικα περισσοτερα απο οσα θα κερδιζε.

 Επισης, πρεπει να προσεχει το στομα της, γιατι εχει την μουρλα να κελαιδαει  περισσοτερο απο οσο οριζει η λογικη.

Πιστευω πως επιθυμουσε παντα  καποια ηγετικη θεση και αξιωση  στην κοινωνια.

Ενδιαφερεται για μυστικα και περιεργα θεματα που μεσα απο αυτα προσπαθει να φερει την  ταξη και την αρμονια σε ολους που ειναι διπλα της.

Εγω προσωπικα, παντα πιστευα και πιστευω ακομα, πως το παιχνιδι το εχει χαμενο..

Γιατι ξερω πολυ καλα την φυση της.

Οπως ξερω θα είναι παντα  υπηρετης  στην ζηλια, στην θλιψη, στην εγωπαθεια και σε κυκλοθυμικες φαντασιωσεις.

Αυτα δεν αλλαξαν, και ουτε θα αλλαξουν.

Και ξερετε γιατι δεν θα αλλαξουν? Γιατι ειναι συναισθηματικη.

Εξαιτιας αυτης της κοντρας, προτεινω να προσπαθησει να ασχοληθει με κατι στο οποιο δε θα χρειαζεται  να ρισκαρει να ερχεται σε συναισθηματικη επαφη τριτου και τεταρτου τυπου με ανθρωπους.

Μπορει να το κανει? Δεν νομιζω.

Οποτε για πιο λογο γιορταζει?

Ξερω ξερω τι θα μου πειτε

Γιορταζει επειδη ξεφυγε απο αυτο το καθεστως τον ταλιμπαν.

Οχι δεν γιορταζει για αυτο.

Ειμαι σιγουρος οτι πολλες γυναικες δεν ξερουν σημερα καν, για πιο πραμα γιορταζουν

Και δηθεν μερικες που το παιζουν φεμινιστριες δεν ξερουν να βγαλουν τα στραβα τους.

Απλως το παιζουν εξυπνες στις αμορφωτες, και απο κατω τα ζωα χειροκροταν, και τις θαυμαζουν.

Δεν κερδιζονται μανταμιτσες ετσι οι αγωνες.

Τον αγωνα θα τον δωσει μεσα της καθε γυναικα ξεχωριστα, ψαχνοντας τον δρομο για την γνωση, να βρει το νοημα της ζωης της.

Η αναζητηση της πρεπει να γινεται μεσω της απολυτης ανεξαρτησιας.

 Ολα οσα μαθαινει να ειναι καρπος της αξιας της να αντιμετωπιζει τις προκλησεις της ζωης μονη της.

Να  ανακαλυψει τον πονο, στις αυτοθυσιες και στις δοκιμασιες, και  μεσα απο αυτον τον τροπο  να γνωρισει τον εαυτο της.

Να μπορει να βρισκει την πραγματικη ουσια της ζωης της, στην ανευ ορων αγαπη, στο να δίνει χωρις να ζηταει πισω   ανταλλαγματα.

Οσες γυναικες τα καταφεραν αυτα, δικαιουνται σημερα να γιορταζουν.

Οι υπολοιπες στο σκαμνι.

Ασε που.

Η πλειοψηφια των γυναικων που γιορταζουν σημερα ειναι αυτες που αναζητησαν τις απειρες,, απολυτες, και απεριοριστες ηδονες, νομζοντας οτι ετσι θα δωσουν νοημα στην υπαρξη τους.

sâmbătă, 27 februarie 2010

27.02.2010 07:49

Αναβω τσιγαρο και θελω να γραψω..
Και να πω καποια πραγματα σε ολους αυτους τους δηθεν, που νομιζουν οτι εχουν φαει την ζωη με το κουταλι.
Που κατα καιρους με κατακρινουν και καταδικαζουν τα λεγομενα μου.
Και θελω απλα να προειδοποιησω οσους δεν με ξερουν.
Οτι το να κρυβεσαι πισω απο το δαχτυλο σου, η την μασκα που φορας, που σου την επεβαλαν ουσιαστικα αλλοι, ειναι πραγματα επικινδυνα, οσο ενα παιδακι παιζει με τους αναπτηρες και τα σπιρτα.
Λοιπον..
Πασχιζω εδω και πολυ καιρο, να βγαλω μια ακρη γραφοντας θεματα, γιατι αλλιως η αληθεια θα μου σπασει τον σβερκο.
Θελω να πω σε αυτους που με κατηγορουν κατα καιρους.
Οτι το μονο που ηθελα ηταν να παρω πισω τα κλειδια του εαυτου μου.
Για ολους τους αλλους χεστικα ταμαλα.
Ηθελα μονο να βρω το κλειδι της ευτυχιας.
Ηθελα να μπω στο καστρο της ευτυχιας πατωντας στα νυχια απο την πισω πορτα, και οχι απο την μεγαλη εισοδο.
Θα μπορουσα να πω οτι εψαχνα σε λαθος μερος να βρω τα αντικλειδια, οταν το αυθεντικο
το ειχα μεσα στην καρδια μου.
Χαχαχα!!! Τι σκεψη εκανα τωρα?
Οτι ολοι εσεις ερχεστε σε εμενα να κοψετε εισιτηριο, για να μαθετε 2-3 πραγματακια που θα ειναι χρησιμα στην ζωη σας.
Ας πουμε οτι ειμαι ο ταμιας του τσιρκου.
Γιατι η ζωη ειναι ενα τσιρκο, και πρεπει να κοψεις εισιτηριο για να την δεις.
Ας φερω ενα παραδειγμα.
Ας πουμε οτι εδω μεσα που βρισκομαστε ειναι ενα εικονικο τσιρκο, που τυγχανει να εχει και ωραιο εφαρμοστο ονομα, θα δουμε οτι εχει πολλα ενδιαφεροντα ε?
Εχει ζωα, εχει κλοουν, ανεξαρτητου φυλου και ηλικιας ε?
Εχει και ακροβατες που ειναι οι αγαπημενοι μου.
Και ειναι οι αγαπημενοι μου ξερετε γιατι?
Γιατι μαθαινουν να περπατανε σε τεντωμενο σκοινι.
Προσπαθουν να μαθουν να ισορροπουν, ξεροντας οτι απο κατω υπαρχει ενα λαιμαργο κενο που ειναι ετοιμο να τους αφανησει.
Ισως ετσι μαθουν πανω στο σκοινι, να λυνουν τα προβληματα τους με την λογικη.
Σαν τα προβληματα των μαθηματικων ας πουμε.
Με χαρτι και με μολυβι.
Βασικα με αυτην την θεωρια μεγαλωσα και εγω, σε αυτο το τσιρκο που λεγεται ζωη ε?
Για τον λογο του αληθες ηταν θεωρια των γονιων μου αυτη.
Που ηταν και γαμω τους ακροβατες ε?
Ηταν αυτοι που εβαλαν τα θεμελια της δικιας μου προσωπικοτητας, και απλωσαν τα σκοινια και τα διχτυα της υπαρξης μου.
Και σαν καλοι ακροβατες φροντισαν για την παραμικρη λεπτομερεια.
Απολυτος συγχρονισμος,εγρηγορση, αυτοελεγχος, και ομαδικοτητα.
Ηθελαν να φτιαξουν ενα δημιουργημα κατ' εικονα και καθ' ομοιωσιν, ενα πλασμα που θα υπολογιζει τα παντα με το χαρτι και με το μολυβι.
Σαν τα μαθηματικα ε?
Λες για αυτο να μου εμεινε αποθυμενο, να ποσταρω συνεχεια? Χοχοχοχο!!!
Τωρα χωρις μαλακιες γραφοντας καταφερα πολλα πραγματα.
Ελυσα γριφους, για το ποιος ειμαι,ποιος θα ηθελα να ειμαι,η τι θα μπορουσα να ειμαι.
Ειναι καλο πραμα να γραφεις.
Εχω πει πολες φορες οτι δεν με ενδιαφερουν οι αναγνωστες, και διαπιστωσα οτι αυτο το πραμα σας ενοχλει κατα καποιο τροπο.
Δεν απευθυνομαι συγκεκριμενα σε καποιον.
Ισως στο βαθος του μυαλου μου, να φανταζομαι ενα απροσδιοριστο βουβο κοινο, ενορκους στην δικη μου για εσχατη προδοσια του εαυτου μου, η των αρχων μου που μου εμαθσαν οι ακροβατες.
Ισως στην τελικη να απαυθυνομαι μονο στον εαυτο μου.
Θελω απλως να καταγραψω καθε γεγονος που αφηνει μεσα μου ανεξιτηλα σημαδια.
Τωρα θα μου πεις γιατι το κανεις αυτο?
Ισως επειδη πατησα τα 34 και ο χρονος αρχισε να κυλαει πιο αργα μπρος στα ποδια μου, και το σκοινι δεν ειναι πλεον αρκετα τεντωμενο.
Δεν ειναι πολυ τεντωμενο, η μηπως αρχισαν να λυγιζουν τα ποδια μου?
Δεν ξερω, τι να πω?
Περπαταω στο σκοινι και ακουω πρωτογονους μυσταγωγικους ηχους, που με καλουν να ανακαλυψω μια μαγεια που ειναι πολυ καλα κρυμμενη μεσα μου, που ποτε ως τωρα δεν καταφερα να νιωσω.
Παλι εγραψα πολλα, και τα ζω και οι κλοουν του τσιρκου, παλι θα με κραξουν και θα πουν..
Καλα εγραψες τοσο μεγαλο κειμενο, για να μας ρωτησεις, αν καταφερατε ποτε να νιωσετε την βαθεια αυτη κρυμμενη μαγεια?
Θα μπορουσα να σταματησω εδω το θεμα, αλλα εχω να πω κατι που ειναι της τελευταιας στιγμης.
Ξερετε τι ειναι αυτο απο ολα που με θλιβει?
Τους τυπους που ειναι στο παρασκηνιο του τσιρκο.
Ναι ναι..Αυτους που ταιζουν τα ζωα για να καθονται ησυχα στα κλουβια τους.
Αυτο γινεται στην πραγματικοτητα, γιατι στο εικονικο ειναι λιγο διαφορετικο.
Στο εικονικο τα ταιζουν αλλα δεν ειναι ησυχα.
Στην πραγματικοτητα τα ζωα ουρλιαζουν επειδη ζουν μεσα στο κλουβι.
Στο εικονικο αρεσκονται στο κλουβι τους, αφου τζαμπα τρωνε, τζαμπα πινουν, και τζαμπα ιντερνετ.
Και που και που πετανε και καμια εξυπναδα για να το παιξουν οπως ειπα και στην αρχη δηθεν
ανωτερα οντα.
Το μπαλακι το πεταξα σε πολλες μεριες, και ειμαι σιγουρος οτι σας ταρακουνησα.
Το μονο που εχω να πω ειναι ντροπη.
Ντροπη μεγαλη, γιατι πραγματικα αυτα που βλεπω ειναι μεγαλη αδικια.

πηγη: http://caribbeans.wordpress.com/

joi, 25 februarie 2010

26.02.2010

Θα εχετε προσεξει την αρνητικη μου σταση απεναντι στα θεματα που δημοσιευω, που ειναι χαρακτηριστικη της προσωπικοτητας μου, και προερχεται απο την οδυνηρη μου αδυναμια να δεχτω την ζωη οπως ειναι τωρα, με ολες τις εκδηλωσεις της.
Πολλες φορες ταυτιζω το προβλημα της εκλογης, με την αγωνιωδη αναζητηση της ελευθεριας.
Νομιζω οτι ο ανθρωπος σημερα βρισκεται μετεωρος μπροστα στο απολυτο αυτο προβλημα της εκλογης, οπου η ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη συμπιπτουν.
Ειναι λοιπον παντα ενοχος, συμφωνα ας πουμε με μια θεικη δικαιοσυνη που του ειναι ακατανοητη, και την απονεμει μια ανθρωπιστικη γραφειοκρατια η οποια του φαινεται αποκρουστικη και μικροψυχη.
Σε πολλα μου θεματα εδωσα μια ζωντανη αναπτυξη αυτου του προβληματος, που αναζητουσα την πιο ολοκληρωμενη εκφραση.
Δεν ειναι τυχαιο που δεν πηρα ποτε μια ολοκληρωμενη απαντηση .
Και δεν ειναι τυχαιο γιατι, καθε εκλογη περικλειει μεσα της την ενοχη.
Οπως δεν ειναι τυχαια η αντιληψη που εχετε, η οποια εχει μια φανερη επιδραση αρχαιοελληνικου χασιδικου μυστικισμου, με ενα μπασταρδεμα ανατολιτικης τουρκικης και πολλες φορες εβραικης σκεψης.
Σιγα και να μην καταλαβαινεις τωρα τι γραφω ε?
Και δεν μπορεις να καταλαβεις γιατι, η εμμονη αναζητηση μιας υπαρχουσας αληθειας, στην οποια δεν μπορει να φτασει καποιος, παρα μονο με τον θανατο, γιατι η γνωση ειναι δυνατη
μονο εξω απο την ατομικη συνειδηση.
Η δικια μου γλωσσα ομως, καθως και η θεματολογια μου που προσαρμοζεται σε αυτην,
ζει κατω απο τις ιδιες αλυτες αντιφασεις οι οποιες αποτελουν ως υψιστο ηθικο προβλημα.
Δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι στα ποστ μου, μπορουν να δωθουν πολλες ερμηνειες οπως,
θεολογικοφιλοσοφικες, κοινωνικες και ψυχαναλυτικες.
Αλλα κανενα ποστ, μα κανενα δεν θα μπορεσει να εξαντλησει, το προβλημα της υπαρξιακης αγωνιας και το αγχος του συγχρονου ανθρωπου.
Ας το κανω λιγο πιο χωριατικο.
Αν κανουμε μια υποθεση που τινει να ειναι και η πραγματικοτητα δυστυχως, και πουμε
οτι ολα αυτα τα ηλιθια ποστ που διαβαζω εδω και αρκετο καιρο, δηλωνουν τις σκεψεις καποιων ανθρωπων, μαλλον εχουν λανθασμενη αντιληψη και αγνοια της υπαρξιακης τους αγωνιας που βιωνουν.
Γιατι αν κατσουμε και ταξινομησουμε τα θεματα (σκεψεις) σε ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη, ειμαι σιγουρος οτι δεν θα μπορεσει κανενας να το κανει.
Εσεις τι λετε, μπορειτε? Μπαααα Αμφιβαλλω ταμαλα.
Και ξερετε γιατι δεν μπορειτε?
Γιατι ειμαι σιγουρος 100% οτι δεν γνωριζεις τι ειναι ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη.
Ισως να ξερετε μονο την ηλιθια σκεψη.
Που ανηκει η ηλιθια σκεψη στην ελευθερη η στην φυλακισμενη?
Και λεω οτι ισως να ξερεις μονο την ηλιθια σκεψη, γιατι αν ξερεις οτι ειναι ηλιθια προσπαθεις να δικαιολογησεις τον εαυτο σου, οτι θελεις να κανεις μονο χαβαλε, ενω στην ουσια ουτε αυτο ξερεις να κανεις..
Αυτο σημαινει οτι εχεις αγνοια της ηλιθιοτητα σου.
Εαν δεν εχεις την αγνοια, τοτε το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να προσπαθησεις να μας πεισεις, μαλλον πιο καλα να μας δωσεις τον ορισμο της υπαρξιακης συνειδητης σου ταυτοτητας.
α) Τι σημαινει για εναν ανθρωπο ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη?
β) Πως εκφραζεται η καθε μια ξεχωριστα?
γ) Και οταν συμπιπτουν αυτες οι δυο σκεψεις τι μπορει να συμβαινει?

luni, 15 februarie 2010

15.02.2010 11:45

Αναψα τσιγαρο.
Δεν φταιει κανενας αλλος εκτος απο εμενα βεβαια.
Τι δουλεια ειχα εγω να ανακατευομαι σε ξενες υποθεσεις?
Αλλα τι να κανουμε, ειναι μια απο τις αδυναμιες μου.
Θελω να πω οτι, ποτε η ματια μου δεν στεκει στο δευτερευον, στο εσωτερικο.
Εχω συναντησει πολλους ανθρωπους, και εχω νταλαβεριστει μαζι τους αρκετα.
Σε ολες τις περιπτωσεις το μονο που μπορεσα να ξεχωρισω πισω απο την επιφανεια ηταν,
η απλη αισθηση της ανθρωπινης υπαρξης.
Μια αναθεματισμενη δημοκρατικη ιδιοτητα της ορασης, που ειναι βεβαια προτιμοτερη απο την ολοκληρωτικη τυφλωση.
Αλλα εμενα προσωπικα μπρω να σας διαβεβαιωσω με σιγουρια, δεν μου προσφερε ποτε κανενα πλεονεκτημα.
Γιατι αυτο που περιμενουν οι αλλοι απο εσενα ειναι, να εκτιμησεις δεοντος το φινο ασπρο κοστουμι τους.
Μα εγω δυστυχως, δεν μπορω να ισχυριστω οτι με επιασε ποτε οιστρος για τετοια πραγματα
παρομοιας υφης.
Οχι οχι δεν τα μπερδευω τα πραγματα οπως νομιζετε.
Και μονο που βαζω ολα τα δυνατα μου να σας γραψω σε αυτο το ποστ, που ισως μου ξεφευγουν
αναριθμητες αποχρωσεις, τοσο λεπτες, που ειναι δυσκολο να τα παρουσιασω με αχρωμες λεξεις.
Ετσι και τα κανω ολα ενα ματσο κουβαρι, γιατι ειμαι πολυ απλοικος.
Το ακρως αωτον της απλοτητας θα ελεγα.
Μα δεν ειμαι καταπληκτικος?
Ειμαι εδω περα μεσα μαζι σας, και σας λεω οτι δεν φοβαμαι να τα βαλω με οτιδηποτε.
Μα το πιστευω κιολας αυτο.
Απο μικρο παιδι την εχω αυτη την προνοητικοτητα.
Εχω στοχαστει ως και την τελευταια λεπτομερεια, κινδυνους και προφυλαξεις, περιμενοντας παντα τα χειροτερα, προβαροντας ξανα και ξανα τον καλυτερο μου εαυτο.
Γενικα φιλοι μου εχω ζησει με το μυαλο μου μια ανωτερη αληθινη ζωη.
Μα μπορεις να το φανταστεις αυτο για εσενα?
Ας πουμε κατι σαν μεγαλειωδης πορεια.
Αληθεια μπορεις να παιζεις τωρα με τις περιπετειες σαν να ειναι κομπολοι?
Η μια περιπετεια πισω απο την αλλη, και η βαθεια συναισθηση της διορατικοτητας σου, να στεφανωνει καθε στιγμη της εσωτερικης σου ζωης.
Παντα συμβαινει και γινεται αυτο που δεν περιμενουμε.
Αλλα σε εμενα το απροσδοκητο δεν εχει καμια δικαιοδοσια πανω μου.
Μοναχα το ακατανοητο.
Εσενα?

vineri, 12 februarie 2010

12.02.2010 16:50

Απο τις εκατο γυναικες που θα ρωτησεις σημερα, οι 90 θα πουν οτι ειναι κατα του γαμου.
Ωραια μπραβο συμφωνουμε, και ειναι δικαιωμα σου να το λες.
Αν ομως ρωτησουμε ξανα τις ιδιες, εαν θελουν να γινουν μητερες, οι  90  θα πουν, ναι θελουμε να γινουμε.
Αυτο ειναι αντιφατικο, ναι η οχι?
Φαινομενικα ναι, και αυτο προκυπτει απο τις αξιες και τις παραδοσεις που εχει ο καθε λαος.
Τι ειναι αυτο που ωθει τις γυναικες να εχουν μια αποστροφη προς τον γαμο?
Το αισθημα καταπιεσης?
Μηπως επειδη ειναι οικονομικα ανεξαρτητη, νομιζει οτι μπορει να ανταπεξελθει στις υποχρεωσεις?
Μηπως αυτο ειναι αντιληψη των ηδη βολεμενων γυναικων?
Και αν δεν ειναι βολεμενη, μηπως οταν καπως αποκατασταθει της μπαινει μεσα της το μικροβιο?
Μηπως για αυτο εχουμε την εξαρση διαζυγιων?
Καποτε το εξωγαμο παιδι ηταν καταδικαστεο απο την κοινωνια, και σημερα τινει να ειναι της μοδας.
Μηπως ηρθε καιρος, αντι η γυναικα να περναει την πορτα της εκκλησιας, να περναει αυτη της τραπεζας σπερματος?
Το θεωρω πιο ηθικο αυτο, παρα να βασανιζει εναν ανδρα.
Γιατι να κανει εναν ανδρα κουρελι ψυχολογικα?
Γιατι να τον κανει να πληρωνει διατροφη?
Γιατι να τρωνε τον κοπο της δουλειας του οι δικηγοροι και τα δικαστηρια?
Τι θελεις κοπελα παιδι?
Θελεις να το μεγαλωσεις μονη σου?
Πηγαινε στην τραπεζα, παρε το ανωνυμο σπερμα, και αντε στην ευχη της παναγιας.
Μα δεν υπαρχει κανενας λογος, το παιδι να ξερει ποιος ειναι ο πατερας του.
Υπαρχει?
Να ρε παιδια, μα τον θεο και την παναγια.
Και κανω εκκληση σε ολους τους ανδρες τωρα.
Μην δινετε στις γυναικες την χαρα του σπερματος.
Και αν θελετε να την δωσετε.
Μονο στο προσωπο. Το τονιζω ε?
Μονο στο προσωπο. Αντε και λιγο στην πλατη.
Σταματηστε να δινετε σπερμα στις τραπεζες, και να δουμε μετα τι θα κανουν.
Οσο για τα παιδια, θα τα γενναμε εμεις βρε.
Δεν ειδατε τον αλλον στην αμερικη που γεννησε?
Μα μπορει μια γυναικα να καταλαβει που την οδηγει, αυτη η αποστροφη για τον γαμο?
Μπορει να καταλαβει, οτι οσα εχει κερδισει μεχρι τωρα πρεπει να ειναι ευχαριστημενη, και οτι ολα μπορει να τα χασει μεσα σε ενα βραδυ?
Μπορει να καταλαβει οτι ο νομος της φυσης, θελει παντα το αρσενικο να ειναι πιο δυνατο?
Γιατι παει κοντρα στην φυση?
Ξερετε θα μπορουσα και εγω πολυ ανετα,να σπερνω παιδια δεξια και αριστερα, αλλα με βαραινει το οικονομικο κοστος.
Τι  σου ειναι αυτος ο νομος ρε παιδι μου?
Υστερα σου λεει ανταγωνισμος.
Βρε καντο ελευθερο το επαγγελμα. Χααχχαχ!! Γελατε ε?
Και οι δικηγοροι τι θα κανουν μετα?
Τι θα φανε πετρες?
Ο παπας τι θα κανει?
Με ενα κυριε ελεησον δεν μπορει να επιβιωσει..
Πω πω ολοκληρο συστημα δουλευει πισω απο την πλατη του ανδρα, και ο φουκαριαρης κοιμαται
ορθιος.
Τς τς τι να πεις?
Και ολα αυτα ξερετε γιατι συμβαινουν?
Ολα συμβαινουν απο μια λαθος εκτοξευση.
Εαν ο αντρας εκεινη την στιγμη ειχε επιγνωση τι μαλακια παει να κανει, εαν ηξερε οτι εκεινη την στιγμη υπογραφει την καταδικη του, ξερετε τι ωραιος που θα ηταν τωρα ο κοσμος?
Λοιπον και για να κανουμε τωρα λιγο χαβαλε.
Εαν αυριο βγει κανενας νομος, και πει.
Ολοι οι ανδρες στειρωση, η ολες οι γυναικες, για να σταματησουν τον υπερπληθυσμο της γης,
εσυ σαν ανδρας και εσυ σαν γυναικα, ποια θα ειναι η σταση σας απεναντι στον αλλον και στην κοινωνια?
Και μην πειτε τις μπουρδες τωρα, οτι ειμαι φαλλοκρατικο γουρουνι, γιατι το προβλημα ειναι κοινωνικο, και εχει γινει ανεξελεγκτο.

vineri, 5 februarie 2010

06.02.2010 07:22

Ποσοι απο εσας εχουν πει?.
Ε ρε πουστη μου, ολα απο συμφερον γινονται..
Εγω προσωπικα τουλαχιστον, εγω βαρεθει να ακουω την λεξη <<συμφερον >>.
Θελω να αναλυσω αυτη την λεξη.
Βεβαια οσο μπορω θα το κανω αυτο, οσο φυσικα μου επιτρεπουν τα εγκεφαλικα κυτταρα.
Που δοξα τον θεο ακομα δεν ειναι καμμενα.
Ο ανθρωπος κυριες και κυριοι (κερια και λιβανια) , δεν μπορει να παει κοντρα στο συμφερον του.
Δεν πηγε, δεν παει, αλλα και ουτε θα παει.
Μα ειναι δυνατον, σε ολη την ιστορια της ανθρωποτητας, εστω για μια φορα να μην μπορει να ενεργησει ο ανθρωπος συμφωνα με το συμφερον του?
Μα καμια?
Δυο λεξεις ειναι.
Συμφερον και οφελος.
Τι ειναι το οφελος?
Αλλα  θα κανετε τον κοπο να μου πειτε, τι ειναι  ωφελιμο στον ανθρωπο?
Τα συμφεροντα του ανθρωπου ειναι καθορισμενα?
Δηλαδη αν θελω να τα βαλω ολα σε μια λιστα και να τα ταξινομησω, θα μπορουσε να γινει αυτο?
Ειμαι σιγουρος πως αν εφτιαχνα εναν τετοιο καταλογο, ολοι θα με περνουσατε για τρελο ε?
Το πιστευω αυτο.
Εγω ομως λεω, οτι εσεις ολοι ειστε τρελοι γιατι δεν ξερετε ποιοι πραγματικα εχουν αυτες τις λιστες. Γιατι τις εχουν και ποιοι τις εχουν?
Ναι βρε, υπαρχουν ανθρωποι που εχουν αυτες τις λιστες συμφεροντων, ολοκληρα συστηματα θα ελεγα,  και οχι μονο τις εχουν, αλλα κρατανε και στατιστικα στοιχεια απο επιστημονικα και οικονομικα πορισματα.
Αλλα απο ολα τα πορισματα, απο ολα τα στοιχεια απο ολα τα συμφεροντα του ανθρωπου,
ενα το πνιγουν, ναι ναι το πνιγουν και κανουν την παπια.
Ουτε σημασια το δινουν, ουτε και το εξεταζουν πως και γιατι.?
Να σας πω γιατι δεν το δινουν σημασια?
Γιατι θα καταρριψει ολα τα αλλα συμφεροντα, ολες αυτες τις λιστες και στατιστικες.
Πως?
Χαχααχα!! Μα δεν θα σας το πω εγω φιλαρακια μου..
Εσεις να το βρειτε. Μπορειτε να βαλετε το μυαλο σας να δουλεψει η τα θελετε ολα στο πιατο?
Αυτο ειναι το ερωτημα που κανω στο ποστ.
Τωρα..... οτι παπαρολογια γραψω παρακατω, το γραφω επειδη βαριεμαι και δεν ξερω τι να κανω.
Η συνεχεια ειναι για αυτους που δεν βαριουντε να διαβαζουν μεγαλα κειμενα.
Να φανταστειτε μεχρι και ο αδμιν δεν τα διαβαζει.χαχαχα
Ναι ναι κοιταει μια στην αρχη και μια στο τελος.
Και τι λεει? Αχμμ ενταξει σοβαρο φαινεται το κειμενο. Αλλα παιρνει και το ρισκο οτι μπορει μεσα και να βριζω ε?
Τεσπα. Συνεχιζω...
Ο ανθρωπος κυριες και κυριοι ενα πραγμα εχει μονο πραγματικη αναγκη.
Η θεληση του να ειναι εντελως ανεξαρτητη οποιο και να ειναι αυτο το κοστος.
Θεληση ομως σημαινει και επιθυμια, και  επιθυμια σημαινει συμφερον.
Φανταζεστε να σταματουσε ο ανθρωπος να επιθυμει? Τι θα γινοταν?
Η μαλλον φανταζεστε ο ανθρωπος να επιθυμουσε κατοπιν διαταγης? Τι θα γινοταν?
Σε αυτο το σημειο αρχισα να σκεφτομαι λιγο σοβαρα..
Σκεφτομαι τον ανθρωπο του μελλοντος..
Τι συμφεροντα θα μπορουσε να εχει και με μπερδευει.
Πηγα να πω με τρομαζει, αλλα το αλλαξα.
Αν ενας ανθρωπος κοιταει το συμφερον του...θεωρειτε ελαττωμα?
Νομιζω οτι το μεγαλυτερο ελαττωμα που εχει ο ανθρωπος ειναι, η επιμονη ανηθικοτητα του.
Να φερω παραδειγμα?
Ας πουμε εχω εναν φιλο.
Και αυτον τον φιλο, τον γεμιζω με λεφτα, τον κανω πλουσιο, του δινω γκομενες, του δινω γλυκα και σκατα να γινει χοντρος και να τον εχω ολη μερα να κοιμαται, και να του δωσω και δυο- τρεις τονους ευτυχιας.
Ακομα και ολα αυτα να του δωσω, την μαλακια του θα την κανει.
Θα κανει την μαλακια να ριψοκινδυνεψει ολα αυτα που του εδωσα, και θα επιθυμισει πραγματα που θα ηταν καταστροφικα για αυτον.
Μα τωρα αυτος ο ανθρωπος τι ειναι?
Κουτος η εξυπνος?
Ο ανθρωπος φιλοι μου δεν ειναι κουτος, γιατι αν ηταν κουτος ποιος ειναι ο εξυπνος?
Ομως αν δεν ειναι κουτος, το σιγουρο ειναι οτι ειναι αχαριστος.
Να κανω μια ερωτηση σε εσενα που διαβαζεις το ποστ?.
Ολα τα λεφτα του κοσμου να ειχες..., να ησουν αυτος που τα μαζεψε ολα.
Τι θα εκανες μετα?
Να σου πω εγω? Μια τρυπα στονερο.
Ο ανθρωπος οταν φτανει στον σκοπο του, αρχιζει και τον πιανει η στεναχωρια.
Αγαπα την πορεια προς εναν σκοπο, μα οχι και την απολυτη επιτευξη του.
Πω ρε γαμωτο τελικα πληττω πολυ ε?
Εχτες ειχε ηλιο, σημερα ειχε συννεφια, και τωρα βρεχει.
Δεν γραφω πιο καλα κατι για την βροχη?

joi, 4 februarie 2010

04.02.2010 12:55

Δεν υπαρχειπιο απαισιο θεαμα, απο το να παρατηρεις εναν ανθρωπο που πιανεται ενοχος, οχι για καποιο συνηθισμενο εγκλημα, αλλα γιατι εδειξε κατι παραπανω απο εγκληματικη αδυναμια.
Γιατι τελικα αρκει μια στοιχειωδης αυτοπειθαρχια ωστε να μας αποτρεψει απο το να γινουμε εγκληματιες.
Ο αληθινος κινδυνος κυριες και κυριοι (κερια και λιβανια) πηγαζει απο μια αδυναμια αγνωστη που ωστοσο υποψιαζομαστε την υπαρξη της.
Ειναι μια αδυναμια που μενει μεσα μας καταχωνιασμενη, που ειτε ειναι συνειδητη, ειναι ειναι ασυνειδητη.
Μερικοι ανθρωποι αυτες τις αδυναμιες ξερετε πως τις αντιμετωπιζουν?
Με μαγια και με ξορκια....Δηλαδη ελεος.
Μαγοι και μαλακιες.
Ειναι ομως και καποιοι αλλοι ανθρωποι που τις αντιμετωπιζουν με αντρικεια περιφρονηση.
Και ειναι και καποιοι αλλοι που τις καταπιεζουν αυτες, και πολλες φορες τις αγνοουν επιδεικτικα
μια ζωη ολοκληρη.
Μα ειναι φυσικο να παρασυρθουμε και να κανουμε πραγματα που μας στιγματιζουν.
Μην σας φαινονται παραξενα ολα αυτα που σας λεω.
Ξερετε τι  αγαθιαρικος και φοβισμενος κοσμακης υπαρχει εκει περα εξω?
Ουυυυυυυυυ.. χαμος.
Αυτες τις αδυναμιες και τις φοβιες ξερετε πως αλλιως τις λενε?
Ιδεολογικος προβληματισμος, μην χεσω μεσα.
Εδω κολλαει η φραση που λενε...
<< Μην φοβασε βρε ολα μια ιδεα ειναι. >> η  ολα στο μυαλο σου μεσα ειναι.
Πω πω τα πηρα στο κρανιο τωρα.
Στο διαολο και οι ιδεες και ολα.
Ρεμπελες και ακαταματρες που τρυπωνουνε στα μουλωχτα απο το παραπορτι του μυαλου μας,
για να αποζυμησουν σταλια σταλια την ιδια μας την ουσια.
Που μας στερουν κατι μικρα πραγματακια που ξερουν να δινουν νοημα στην ζωη μας.
Πραγματακια που αν γαντζωθεις απο αυτα θα ξερεις οτι θα πεθανεις τιμια και γαληνια.
Φυσικα τα πιο πολλα απο αυτα που ειπα και ισχυριστικα δεν ισχυουν για εμενα ε?
Και δεν ισχυουν γιατι εχω ολα τα χαρακτηριστικα του ανθρωπου εκεινου, που...
αρεσει στον αλλον να με νιωθει πλαι στο διαβα της ζωης του.
Ισως γιατι δεν με κλονιζει τιποτα.
Ουτε τα τσαλιμακια της σκεψης, αλλα ουτε και οι νευρικες διαστροφες.
Ναι ρε φιλε και φιλεναδα, οσο και να προσπαθεις να μου μεταδωσεις αυτες τις σκεψεις και τις διαστροφες, ο καραιβικος δεν χαμπαριαζει.
Ειμαι παλια καραβανα.
Οχου παλι θα αρχισετε να λετε οτι ειμαι εγωπαθης και κουραφεξαλα.
Και εγω σα; λεω οτι... Η περιπτωση μου ειναι σκοτεινη.
Τοσο σκοτεινη οσο και η μυστηριωδης συμπεριφορα μου ας πουμε.
Αυτη η συμπεριφορα ειναι που σας κραταει αιχμαλωτους.
Επειδη ειμαι σπουδαια προσωπικοτητα και στεκω στις εμπροσθοφυλακες της ανθρωποτητας,
λες και οι σκοτεινες αξεδιαλυτες αληθειες που εχω πει και γραψει κατα καιρους διακυβευτηκαν εκει ωστε να επηρεασουν την ιδεα που εχει το ανθρωπινο ειδος για τον εαυτο του.
Τελος θα ηθελα να πω, σαν αρχηγος ολων των καραιβικων πειρατων, οτι...
Τιποτα δεν σαλευει στον κοσμο που απλωνεται μπρος στα ματια μου.
Μπορω ευκολα να φερω στο μυαλο μου, την εικονα της ξαφνικης ανταρας ψηλα στους σκοτεινους ουρανους, τον αιφνιδιο αναβρασμο στην αχανη επιφανεια της θαλασσας, το γρηγορο βουβο τιναγμα, το κτηνωδες πεταγμα, το αδραγμα της αβυσσου, την ανελπιδη παλη των αδυναμιων και φοβων, το φως των αστεριων να σβηνει πανω απο το κεφαλι μουγια παντα,σαν την πλακα που πεφτει βαρια και σφραγιζει εναν ταφο, η κραυγη διαμαρτυριας για τα χαμενα νιατα, το σκοταδι, του τελους.
Ναι τα βλεπω ολα αυτα.
Ολες αυτες τις εικονες στεκουν ολοζωντανες μπροστα στα ματια μου, και εσεις το μονο που εχετε να πειτε, ειναι οτι εχω εγωπαθεια.
Και προσεξτε ε?
Ειναι εικονες που με εχουν κανει να πετρωσω και να παγωσω απο την κορφη μεχρι τα νυχια, και το κεφαλι μου να καιει απο εναν ξεφρενο χορο σκεψεων, εναν χορο απο ακρωτηριασμενες τυφλες και μουγκες σκεψεις.
Ποσες φορες σας εχω βγαλει τα σωψυχα μου, λες και επροκειτω να μου δωσετε αφεση αμαρτιων?