χεχε!! Καποτε ειχα παει σε εναν ποταμο για ψαρεμα.
Εντελως ασχετος με το ψαρεμα τοτε φυσικα, οχι οτι ξερω και τωρα,να ψαρευω καλα
αλλα εχω μαθει πιο ειναι το καλο το δολωμα,και ποια μεγαλα ψαρια τσιμπανε.
Μια μερα ειχε ενα μικρο αερακι στον ποταμο, ριχνω το αγκιστρι, παιρνω την καρεκλιτσα μου,
το ραδιοφωνακι μου και καθομαι απεναντι στον ηλιο.
Οσοι ωρα καθομαι και περιμενω το ψαρι,
σκεφτομαι.
Εβαλα σωστα το δολωμα? Αραγε τι ψαρι θα πιασω? Μεγαλο η μικρο?
Ξαφνικα αρχισε να τραβαει η πετονια και ρευματα παρασυραν την πετονια περιπου 20 μετρα μακρια.
Αρχιζω και μαζευω και στα χερια μου, το αισθανομαι κατι μεγαλο και βαρυ.
Μολις εφτασε σε σημειο της επιφανειας, ανακαλυπτω οτι ψαρεψα μια καρεκλα.
Τι δουλεια εχει η καρεκλα μεσα στο ποταμι?
Αν υποθεσουμε οτι το ψαρι ειναι γυναικα η αντρας.
Γιατι νομιζω να εισαι ψαρας ανθρωπων ειναι πολυ δυσκολο επιτευγμα. Αλλο περιμενουμε να ψαρεψουμε και αλλο προκυπτει.
Υπαρχει ηθικο διδαγμα στην ιστορια?
Ποιο ειναι αυτο?
Οι καρεκλες δεν επιτρεπεται να απαντησουν στο ποστ.
Abonați-vă la:
Postare comentarii (Atom)
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu