Aντε τωρα νευριασα, ειμαι ενα απο τα μεγαλυτερα ταλεντα,και χαραμιζομαι αδικα.
Κανονικα επρεπε να ημουν στα μεγαλυτερα σαλονια, να μιλαω με ολες τις φιρμες,
και να ειμαι φατσα καρτα με τα φλας τον δημοσιογραφων.
Να εχω την δικια μου επαυλη, και το δικο μου υπηρετικο προσωπικο, τον δικο μου σωφερ
και τον δικο μου συντηρητη πισινας.
Επρεπε να ημουν ενας αστερας του χολλυγουντ, αλλα με εφαγαν μπαμπεσικα.
Χαθηκε ρε παιδι μου ενας ολιβερ στοουν να με παρει στην ταινια Platoon, η ενας στιβεν σπιλμπεργκ
στην ταινια η διασωση του στρατιωτη ραιαν? Τι παραπανω εχει το πρεζονι ο τσαρλυ σιν?
Η ο σταλονε γιατι να εχει την κωλοφαρδια?
Και στο κατω κατω τι εκανε?
Σκατα σε ζωολογικο κηπο καθαριζε. Και ομως ειχε ταλεντο, και μας το εδειξε με τον καταλληλο τροπο.
Αληθεια ξερει κανενας πως γινεται η αξιολογηση ταλεντων? Υπαρχουν αταλαντοι πετυχημενοι?
Μπορει να κρατηθει ενας αταλαντος χωρις την αγαπη του κοινου? Ασχετα αν μερικους τους προωθουν.
Παντως για την ωρα το χολλυγουντ και η Walk fame street ειναι φτωχοτερη κατα ενα πλακακι, αφου λειπει το ονομα μου.
Οπως φυσικα και το χρυσο αγαλματακι του θειου οσκαρ ανυπομονει να ερθει στα χερια μου.
Abonați-vă la:
Postare comentarii (Atom)
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu