Γιατι πρεπει παντα οταν η ψυχη χωριζει απο το σωμα αυτη να συνεχιζει να υπαρχει?
Και γιατι να μην πεθαινει μαζι με το σωμα?
Ορισμος υλικο και αυλο δεν νομιζω να εχει καποια ιδιαιτεροτητα, ως προς το αιωνιο και αφθαρτο.
Οταν και αν καποια στιγμη αποδειχτει στο συμπαν οτι κατι παραμενει αφθαρτο τοτε να το δεχτω.
Εσενα τι σε κανει να πιστευεις οτι η ψυχη δεν πεθαινει?
marți, 27 octombrie 2009
Abonați-vă la:
Postare comentarii (Atom)
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu