26.02.2010

Θα εχετε προσεξει την αρνητικη μου σταση απεναντι στα θεματα που δημοσιευω, που ειναι χαρακτηριστικη της προσωπικοτητας μου, και προερχεται απο την οδυνηρη μου αδυναμια να δεχτω την ζωη οπως ειναι τωρα, με ολες τις εκδηλωσεις της.
Πολλες φορες ταυτιζω το προβλημα της εκλογης, με την αγωνιωδη αναζητηση της ελευθεριας.
Νομιζω οτι ο ανθρωπος σημερα βρισκεται μετεωρος μπροστα στο απολυτο αυτο προβλημα της εκλογης, οπου η ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη συμπιπτουν.
Ειναι λοιπον παντα ενοχος, συμφωνα ας πουμε με μια θεικη δικαιοσυνη που του ειναι ακατανοητη, και την απονεμει μια ανθρωπιστικη γραφειοκρατια η οποια του φαινεται αποκρουστικη και μικροψυχη.
Σε πολλα μου θεματα εδωσα μια ζωντανη αναπτυξη αυτου του προβληματος, που αναζητουσα την πιο ολοκληρωμενη εκφραση.
Δεν ειναι τυχαιο που δεν πηρα ποτε μια ολοκληρωμενη απαντηση .
Και δεν ειναι τυχαιο γιατι, καθε εκλογη περικλειει μεσα της την ενοχη.
Οπως δεν ειναι τυχαια η αντιληψη που εχετε, η οποια εχει μια φανερη επιδραση αρχαιοελληνικου χασιδικου μυστικισμου, με ενα μπασταρδεμα ανατολιτικης τουρκικης και πολλες φορες εβραικης σκεψης.
Σιγα και να μην καταλαβαινεις τωρα τι γραφω ε?
Και δεν μπορεις να καταλαβεις γιατι, η εμμονη αναζητηση μιας υπαρχουσας αληθειας, στην οποια δεν μπορει να φτασει καποιος, παρα μονο με τον θανατο, γιατι η γνωση ειναι δυνατη
μονο εξω απο την ατομικη συνειδηση.
Η δικια μου γλωσσα ομως, καθως και η θεματολογια μου που προσαρμοζεται σε αυτην,
ζει κατω απο τις ιδιες αλυτες αντιφασεις οι οποιες αποτελουν ως υψιστο ηθικο προβλημα.
Δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι στα ποστ μου, μπορουν να δωθουν πολλες ερμηνειες οπως,
θεολογικοφιλοσοφικες, κοινωνικες και ψυχαναλυτικες.
Αλλα κανενα ποστ, μα κανενα δεν θα μπορεσει να εξαντλησει, το προβλημα της υπαρξιακης αγωνιας και το αγχος του συγχρονου ανθρωπου.
Ας το κανω λιγο πιο χωριατικο.
Αν κανουμε μια υποθεση που τινει να ειναι και η πραγματικοτητα δυστυχως, και πουμε
οτι ολα αυτα τα ηλιθια ποστ που διαβαζω εδω και αρκετο καιρο, δηλωνουν τις σκεψεις καποιων ανθρωπων, μαλλον εχουν λανθασμενη αντιληψη και αγνοια της υπαρξιακης τους αγωνιας που βιωνουν.
Γιατι αν κατσουμε και ταξινομησουμε τα θεματα (σκεψεις) σε ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη, ειμαι σιγουρος οτι δεν θα μπορεσει κανενας να το κανει.
Εσεις τι λετε, μπορειτε? Μπαααα Αμφιβαλλω ταμαλα.
Και ξερετε γιατι δεν μπορειτε?
Γιατι ειμαι σιγουρος 100% οτι δεν γνωριζεις τι ειναι ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη.
Ισως να ξερετε μονο την ηλιθια σκεψη.
Που ανηκει η ηλιθια σκεψη στην ελευθερη η στην φυλακισμενη?
Και λεω οτι ισως να ξερεις μονο την ηλιθια σκεψη, γιατι αν ξερεις οτι ειναι ηλιθια προσπαθεις να δικαιολογησεις τον εαυτο σου, οτι θελεις να κανεις μονο χαβαλε, ενω στην ουσια ουτε αυτο ξερεις να κανεις..
Αυτο σημαινει οτι εχεις αγνοια της ηλιθιοτητα σου.
Εαν δεν εχεις την αγνοια, τοτε το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να προσπαθησεις να μας πεισεις, μαλλον πιο καλα να μας δωσεις τον ορισμο της υπαρξιακης συνειδητης σου ταυτοτητας.
α) Τι σημαινει για εναν ανθρωπο ελευθερη και φυλακισμενη σκεψη?
β) Πως εκφραζεται η καθε μια ξεχωριστα?
γ) Και οταν συμπιπτουν αυτες οι δυο σκεψεις τι μπορει να συμβαινει?