27.02.2010 07:49

Αναβω τσιγαρο και θελω να γραψω..
Και να πω καποια πραγματα σε ολους αυτους τους δηθεν, που νομιζουν οτι εχουν φαει την ζωη με το κουταλι.
Που κατα καιρους με κατακρινουν και καταδικαζουν τα λεγομενα μου.
Και θελω απλα να προειδοποιησω οσους δεν με ξερουν.
Οτι το να κρυβεσαι πισω απο το δαχτυλο σου, η την μασκα που φορας, που σου την επεβαλαν ουσιαστικα αλλοι, ειναι πραγματα επικινδυνα, οσο ενα παιδακι παιζει με τους αναπτηρες και τα σπιρτα.
Λοιπον..
Πασχιζω εδω και πολυ καιρο, να βγαλω μια ακρη γραφοντας θεματα, γιατι αλλιως η αληθεια θα μου σπασει τον σβερκο.
Θελω να πω σε αυτους που με κατηγορουν κατα καιρους.
Οτι το μονο που ηθελα ηταν να παρω πισω τα κλειδια του εαυτου μου.
Για ολους τους αλλους χεστικα ταμαλα.
Ηθελα μονο να βρω το κλειδι της ευτυχιας.
Ηθελα να μπω στο καστρο της ευτυχιας πατωντας στα νυχια απο την πισω πορτα, και οχι απο την μεγαλη εισοδο.
Θα μπορουσα να πω οτι εψαχνα σε λαθος μερος να βρω τα αντικλειδια, οταν το αυθεντικο
το ειχα μεσα στην καρδια μου.
Χαχαχα!!! Τι σκεψη εκανα τωρα?
Οτι ολοι εσεις ερχεστε σε εμενα να κοψετε εισιτηριο, για να μαθετε 2-3 πραγματακια που θα ειναι χρησιμα στην ζωη σας.
Ας πουμε οτι ειμαι ο ταμιας του τσιρκου.
Γιατι η ζωη ειναι ενα τσιρκο, και πρεπει να κοψεις εισιτηριο για να την δεις.
Ας φερω ενα παραδειγμα.
Ας πουμε οτι εδω μεσα που βρισκομαστε ειναι ενα εικονικο τσιρκο, που τυγχανει να εχει και ωραιο εφαρμοστο ονομα, θα δουμε οτι εχει πολλα ενδιαφεροντα ε?
Εχει ζωα, εχει κλοουν, ανεξαρτητου φυλου και ηλικιας ε?
Εχει και ακροβατες που ειναι οι αγαπημενοι μου.
Και ειναι οι αγαπημενοι μου ξερετε γιατι?
Γιατι μαθαινουν να περπατανε σε τεντωμενο σκοινι.
Προσπαθουν να μαθουν να ισορροπουν, ξεροντας οτι απο κατω υπαρχει ενα λαιμαργο κενο που ειναι ετοιμο να τους αφανησει.
Ισως ετσι μαθουν πανω στο σκοινι, να λυνουν τα προβληματα τους με την λογικη.
Σαν τα προβληματα των μαθηματικων ας πουμε.
Με χαρτι και με μολυβι.
Βασικα με αυτην την θεωρια μεγαλωσα και εγω, σε αυτο το τσιρκο που λεγεται ζωη ε?
Για τον λογο του αληθες ηταν θεωρια των γονιων μου αυτη.
Που ηταν και γαμω τους ακροβατες ε?
Ηταν αυτοι που εβαλαν τα θεμελια της δικιας μου προσωπικοτητας, και απλωσαν τα σκοινια και τα διχτυα της υπαρξης μου.
Και σαν καλοι ακροβατες φροντισαν για την παραμικρη λεπτομερεια.
Απολυτος συγχρονισμος,εγρηγορση, αυτοελεγχος, και ομαδικοτητα.
Ηθελαν να φτιαξουν ενα δημιουργημα κατ' εικονα και καθ' ομοιωσιν, ενα πλασμα που θα υπολογιζει τα παντα με το χαρτι και με το μολυβι.
Σαν τα μαθηματικα ε?
Λες για αυτο να μου εμεινε αποθυμενο, να ποσταρω συνεχεια? Χοχοχοχο!!!
Τωρα χωρις μαλακιες γραφοντας καταφερα πολλα πραγματα.
Ελυσα γριφους, για το ποιος ειμαι,ποιος θα ηθελα να ειμαι,η τι θα μπορουσα να ειμαι.
Ειναι καλο πραμα να γραφεις.
Εχω πει πολες φορες οτι δεν με ενδιαφερουν οι αναγνωστες, και διαπιστωσα οτι αυτο το πραμα σας ενοχλει κατα καποιο τροπο.
Δεν απευθυνομαι συγκεκριμενα σε καποιον.
Ισως στο βαθος του μυαλου μου, να φανταζομαι ενα απροσδιοριστο βουβο κοινο, ενορκους στην δικη μου για εσχατη προδοσια του εαυτου μου, η των αρχων μου που μου εμαθσαν οι ακροβατες.
Ισως στην τελικη να απαυθυνομαι μονο στον εαυτο μου.
Θελω απλως να καταγραψω καθε γεγονος που αφηνει μεσα μου ανεξιτηλα σημαδια.
Τωρα θα μου πεις γιατι το κανεις αυτο?
Ισως επειδη πατησα τα 34 και ο χρονος αρχισε να κυλαει πιο αργα μπρος στα ποδια μου, και το σκοινι δεν ειναι πλεον αρκετα τεντωμενο.
Δεν ειναι πολυ τεντωμενο, η μηπως αρχισαν να λυγιζουν τα ποδια μου?
Δεν ξερω, τι να πω?
Περπαταω στο σκοινι και ακουω πρωτογονους μυσταγωγικους ηχους, που με καλουν να ανακαλυψω μια μαγεια που ειναι πολυ καλα κρυμμενη μεσα μου, που ποτε ως τωρα δεν καταφερα να νιωσω.
Παλι εγραψα πολλα, και τα ζω και οι κλοουν του τσιρκου, παλι θα με κραξουν και θα πουν..
Καλα εγραψες τοσο μεγαλο κειμενο, για να μας ρωτησεις, αν καταφερατε ποτε να νιωσετε την βαθεια αυτη κρυμμενη μαγεια?
Θα μπορουσα να σταματησω εδω το θεμα, αλλα εχω να πω κατι που ειναι της τελευταιας στιγμης.
Ξερετε τι ειναι αυτο απο ολα που με θλιβει?
Τους τυπους που ειναι στο παρασκηνιο του τσιρκο.
Ναι ναι..Αυτους που ταιζουν τα ζωα για να καθονται ησυχα στα κλουβια τους.
Αυτο γινεται στην πραγματικοτητα, γιατι στο εικονικο ειναι λιγο διαφορετικο.
Στο εικονικο τα ταιζουν αλλα δεν ειναι ησυχα.
Στην πραγματικοτητα τα ζωα ουρλιαζουν επειδη ζουν μεσα στο κλουβι.
Στο εικονικο αρεσκονται στο κλουβι τους, αφου τζαμπα τρωνε, τζαμπα πινουν, και τζαμπα ιντερνετ.
Και που και που πετανε και καμια εξυπναδα για να το παιξουν οπως ειπα και στην αρχη δηθεν
ανωτερα οντα.
Το μπαλακι το πεταξα σε πολλες μεριες, και ειμαι σιγουρος οτι σας ταρακουνησα.
Το μονο που εχω να πω ειναι ντροπη.
Ντροπη μεγαλη, γιατι πραγματικα αυτα που βλεπω ειναι μεγαλη αδικια.

πηγη: http://caribbeans.wordpress.com/